Suzuki Grand Vitara 3D 1,6 VVT Comfort – więcej niż miejski [test]

Wielu producentów SUV-ów ma w swojej ofercie pełnowymiarowe wersje rodzinne mogące przewieźć nawet do siedmiu osób i skrócone warianty miejskie, które na tylnej kanapie zmieszczą zazwyczaj dwie niezbyt wysokie osoby. Taki podział w ofercie modelu Grand Vitara ma również Suzuki.

Niedawno prezentowałem odmianę pięciodrzwiową z długim nadwoziem, postrzeganą jako komfortowy i funkcjonalny samochód rodzinny, teraz w moim ręku znalazły się kluczyki do wersji trzydrzwiowej.

Jeśli chodzi o wygląd, to z przodu i z tyłu samochody te praktycznie się od siebie nie różnią. Bardziej dociekliwi dostrzegą nieco inne przednie i tylne reflektory. Najwięcej zmian niesie ze sobą oczywiście odcinek od słupków B do C, bo tam zamiast drugiej pary drzwi rozciąga się po prostu duży błotnik z wkomponowaną na stałe szybą.

Samochód jest o 435 mm krótszy od swojego brata i ma o 200 mm mniejszy rozstaw osi, co oczywiście przekłada się na przestronność kabiny.

Taka trzydrzwiowa kompozycja nadwoziowa od razu przywodzi na myśl małe i zwrotne samochody miejskie z segmentu B z ciasną tylną kanapą i skromnym bagażnikiem. To trafne porównanie, bo normalnie opisywany Suzuki Grand Vitara ze swoimi gabarytami idealnie wkomponowałby się w to towarzystwo. Jednak ten trzydrzwiowy SUV sprawdzi się lepiej nie tylko w miejskiej dżungli usianej studzienkami kanalizacyjnymi czy wysokimi krawężnikami. Dzięki swoim korzeniom świetnie daje sobie radę również w terenie, przypomina nieco bardziej cywilizowaną wersję Suzuki Jimny.

Grand Vitara jest trochę większa, lepiej wygląda, jest bardziej komfortowa czy lepiej wyposażona, ale nadal widać w niej tę terenową zadziorność podkreśloną kołem na tylnej pokrywie bagażnika. Jednak podobnie jak Jimny jest mała, zwrotna i zachęca, aby wjechać tam, gdzie inni musieli pójść pieszo. Grząskie piachy, duże nierówności i nachylenia terenu to środowisko, w którym ten mały SUV czuje się jak ryba w wodzie. Jest mały, zwrotny, wjedzie prawie wszędzie, a geometria terenowa dzięki krótszemu nadwoziu i rozstawowi osi pozwala na więcej niż w przypadku pięciodrzwiówki.

A to wszystko w wersji ze skromniejszym układem napędowym. Prezentowany egzemplarz został wyposażony w słabszy silnik benzynowy M16A o pojemności 1,6 l i mocy 106 KM, a do takiej konfiguracji dedykowany jest stały napęd 4×4 bez żadnych dodatków. Jeśli ktoś ma nieco bardziej terenowe aspiracje, może skusić się na jednostkę, którą miałem okazję przetestować w wariancie pięciodrzwiowym, czyli J24B o litrażu 2,4 i mocy 166 KM. Wraz z nią w czterozakresowym łańcuchu napędowym pojawia się blokada międzyosiowego mechanizmu różnicowego i reduktor o przełożeniu 1,97:1, co podniesie właściwości terenowe tego auta co najmniej do sześcianu.

Na utwardzonych drogach sam silnik o pojemności 1,6 l radzi sobie w miarę zadowalająco, choć przy niższych prędkościach obrotowych czuć wyraźny brak mocy. Aby jechać dynamicznie, trzeba korzystać z górnych partii obrotomierza, a to sprawia, że silnik zachowuje się dość głośno i oczywiście zgłasza większe zapotrzebowanie na paliwo. Jeśli ktoś stawia jednak na dynamikę, może wybrać nieco bardziej paliwożerny, ale dużo dynamiczniejszy wariant 2,4 l.

Niezależnie od niego na pochwałę zasługuje świetna praca napędów i komfortowo zestrojonego zawieszenia. Samochód mimo krótszego rozstawu osi i sporej wysokości na drodze zachowuje się bardzo stabilnie, nie daje odczuć żadnej nerwowości prowadzenia nawet w głębokich koleinach. Jeśli wyjeżdżony asfalt ci się znudzi, zawsze możesz wybrać inną drogę, nie trzeba się zbytnio obawiać o jej przejezdność.

Grand Vitara prowadzi się bardzo zgrabnie i lekko, także za sprawą niezbyt mocno wspomaganego układu kierowniczego, który dobrze współpracuje z kierowcą mimo wysokiego profilu ogumienia. Układ hamulcowy z bębnami na tylnej osi w zupełności wystarcza do skutecznego wyhamowania auta. Skrzynia biegów jest zestopniowana dość krótko, co w połączeniu z pięcioma przełożeniami skutkuje prędkością obrotową 4000 rpm w granicach 120 km/h – nie jest to ani zbyt komfortowe, ani ekonomiczne i z pewnością przydałby się szósty bieg.

Jeśli chodzi o wnętrze kabiny, to jest ono dokładnie takie samo jak w przypadku większego brata, tyle że zamiast systemu multimedialnego Kenwood do dyspozycji pasażerów jest seryjne nagłośnienie Suzuki. Nie powala ono na kolana, ale jest zadowalające.

Z przodu miejsca nie zabraknie nawet najwyższym kierowcom. Tym wysokim będzie jednak przeszkadzał brak podłokietnika. Został on osadzony na tyle nisko, że zupełnie nie spełnia swojej funkcji. Szkoda też, że w samochodzie zastosowano tylko jednopłaszczyznową regulację kierownicy – wyłącznie wysokość. Na pochwałę zasługują natomiast bardzo duże lusterka boczne, które zostały z większego brata i pozwalają łatwo wyczuć auto oraz skutecznie nim manewrować.

Na tylnej kanapie dorosłej osobie może być trudno podróżować na dłuższych odcinkach niż kilkukilometrowe ze względu na ciasnotę. Ten samochód można oznaczyć symbolem 2+2, bo nieco podniesiony względem przodu tył to idealne miejsce dla dwójki dzieci. Jeśli chodzi o dostęp do tylnej kanapy, to fotel pasażera odsuwa się, aby ułatwić wejście na tył, ale potem nie wraca do swojej pozycji początkowej, trzeba go od nowa ustawiać. Jeśli na tylnej kanapie nikt nie podróżuje, może się też ona przydać jako dodatkowe miejsce przewozowe, bo w bagażniku z podwójnym dnem zmieszczą się 184 l, czyli tyle, ile w samochodzie segmentu A.

Resztę uwag dotyczących wnętrza można znaleźć w teście pięciodrzwiowego wariantu Grand Vitary, ponieważ są one identyczne, a do wykończenia użyto dokładnie takich samych materiałów.

Krótszy wariant Suzuki Grand Vitara to świetna alternatywa dla zwykłych, niedużych samochodów miejskich, których przeznaczenie ogranicza się zazwyczaj do użytkowania na terenie betonowej dżungli. Mały SUV znacznie rozszerza horyzonty, bo tak jak w przypadku całej gamy Grand Vitara jego największymi zaletami są ogromna funkcjonalność i uczciwa cena.

[plusminus]
+Funkcjonalność w mieście, trasie i terenie
+Zwrotność
+Właściwości terenowe (chociaż lepiej wybrać wersję 2,4 ze sterowaniem napędami)
+Komfort jazdy
-Niewiele miejsca z tyłu
-Mały bagażnik
-Brak szóstego biegu powoduje hałas i wyższe spalanie
[/plusminus]