Historia Fiata 500 zaczęła się pod koniec lat 50. Społeczeństwa ówczesnej Europy między innymi z powodu zakończonej w 1945 roku II wojny światowej nie były jeszcze dostatecznie zamożne, by móc pozwolić sobie na prywatne auta.
W związku z tym na rynku zaczęły pojawiać się małe samochody za rozsądne pieniądze. We Francji powstała Vespa 400, w Niemczech BMW Isetta, a we Włoszech Fiat 500. Fiat dzięki niskiej cenie i małemu ekonomicznemu silnikowi rewelacyjnie się sprzedawał i zdobył ogromną popularność nie tylko w rodzimym kraju, ale też w całej Europie.
Samochód produkowano od 1957 do 1975 roku. Przez ten czas fabrykę w Turynie opuściło prawie 4 000 000 egzemplarzy. Kiedy produkcja modelu 500 dobiegła końca, na rynku pojawił się 126p, znany w Polsce jako Maluch. Później przyszedł czas na Cinquecento (500) i Seicento (600), do pierwotnej nazwy zapisywanej za pomocą cyfr Fiat wrócił dopiero w 2007 roku. Właśnie wtedy na targach motoryzacyjnych w Genewie zaprezentowano model 500, którego stylistyka wyraźnie nawiązywała do pierwowzoru.
Fiat Sedici 1,6 4×4 Emotion – wszędołaz [wideotest]
Pomimo bardzo wyraźnych podobieństw w stylizacji obydwu generacji nowy model nie był już tanim autem dla średnio zamożnej grupy społeczeństwa, a stał się dobrem prawie luksusowym. Zadecydowała o tym nie tylko cena, ale też marketing. Na podobny zabieg kilka lat wcześniej zdecydowało się brytyjskie Mini i pomysł okazał się strzałem w dziesiątkę.
Fiat 500 I generacji ważył zaledwie około 500 kg i mógł być napędzany jednym z trzech silników R2 o pojemnościach: 0,479 l (13,5-15 KM), 0,499 l (17,5-21 KM) i 0,594 l (18 KM). Prędkość maksymalna w najmocniejszej wersji wynosiła 100 km/h – w zupełności wystarczało.
Najważniejsze były jednak walory użytkowe tego auta, jeśli można tak mówić o małym pojeździe, którego szerokość i wysokość nie przekraczają nawet 1,5 m, a długość to niewiele mniej niż 3 m.
Fiat Ducato Multijet 150 furgon 30 – życie dostawcy [wideotest]
Jego gabarytów co prawda nie można było zaliczyć do zalet użytkowych, choć z drugiej strony ma to również swoje plusy na przykład w czasie parkowania. Atutami modelu 500 były ekonomiczne, małe silniki oraz prostota konstrukcji, co sprzyjało łatwemu, taniemu serwisowaniu. Jednak nie tylko to decydowało o tym, że Fiat 500 znalazł tylu odbiorców. Głównym argumentem przemawiającym za jego zakupem była niska cena.
Fiat 500 II to już zupełnie inna bajka. Samochód względem swojego poprzednika urósł i przytył. Nowoczesna dieta sprawiła, że pięćsetka waży teraz prawie 900 kg, ale w testach zderzeniowych Euro NCAP otrzymała aż 5 gwiazdek. Poprzednik pewnie by nie wytrzymał tego typu prób. Jego wymiary to około 3,5 m długości, 1,6 m szerokości i prawie 1,5 m wysokości.
Poza tym nowa wersja ma na pokładzie masę różnego rodzaju elektroniki, która znacznie ułatwia życie kierowcy. Blue&Me (system głośnomówiący z technologią Bluetooth, przyciski do sterowania radiem w kole kierownicy, gniazdo USB i funkcja głosowego odczytywania wiadomości SMS), system zapobiegający powstaniu pożaru w czasie zderzenia czy Start/Stop to wspomagacze, których próżno szukać w starej wersji.
Co siedzi pod maską nowej wersji? Rzędowa dwójka 0,9 TwinAir (85 KM) lub rzędowe czwórki o następujących pojemnościach: 1,2 (69 KM), 1,4 (101 KM) i diesel 1,3 Multijet (75-95 KM).
Fiat Panda III 1,2 Lounge – nowa? PAN DA spokój [test]
Najważniejsza nie jest jednak ani praktyczność, ani ekonomiczność, ani nawet dobra cena i dotarcie do najszerszej grupy klientów. Liczą się przede wszystkim styl i szyk. A tych cech nowej pięćsetce z pewnością nie brakuje. Nawet najmniejsze szczegóły, takie jak lusterka, dźwignia kierunkowskazów czy klamki, zostały zaprojektowane tak, że widać pasję designera. Pomimo że ekonomika nie odgrywa tu kluczowej roli, jednostki napędowe montowane w Fiacie 500 są oszczędne i dynamiczne.
