Jeśli chodzi o wielkoseryjną produkcję małych samochodów, to w Europie nie było drugiego takiego wytwórcy jak Fiat. Jeszcze przed II Wojną Światową powstał tani samochód, który stał się jednocześnie zaczątkiem do powstania jeszcze bardziej popularnego Fiata 500. Mowa o modelu 500 Topolino.
Autorem projektu dwudrzwiowego, dwumiejscowego pojazdu osobowego z bagażnikiem był Giovanni Agnelli, ówczesny szef Fiata, któremu towarzyszyli Dante Giocosa odpowiedzialny za mechaniczną stronę projektu oraz Rudolfo Shaffer, konstruktor nadwozia.
Nadwozie Fiata Topolino mierzy 3,2 metra długości przy 2-metrowym rozstawie osi, a kompletne auto waży nieco ponad 500 kg. Pomieści wygodnie dwie osoby w zgrabnie zaprojektowanej kabinie z drzwiami otwieranymi „pod wiatr”.
Przed kabiną umieszczono czterosuwowy, czterocylindrowy silnik o pojemności 569 cm3 i mocy 13 KM. Mógł rozpędzić małego Fiata do prędkości ok. 85 km/h. Zamontowany w ramie utrzymującej nadwozie, przekazuje napęd na tylną oś ze sztywnym mostem. Dość rzadko spotykanym rozwiązaniem było zastosowanie wówczas czterobiegowej skrzyni. Zawieszenie opiera się na resorach – podwójnych z tyłu oraz pojedynczym, poprzecznym z przodu. Równie unikalna była instalacja elektryczna o napięciu 12 V.
Ciekawostką może być fakt, że Topolino wytwarzano w wersji zamkniętej, otwartej oraz dostawczej, jako furgonetka ze zmienionym kształtem tylnej części. W modelach osobowych dostęp do przestrzeni bagażowej był wyłącznie z wnętrza pojazdu. Dopiero w późnych latach 40. do oferty dołączyło nadwozie czteroosobowe typu kombi o nazwie Giardiniera lub Belvedere.
Rok 1948 poza nowymi nadwoziami przyniósł także zmiany pod maską, a samochód zyskał do nazwy 500 literę B. Silnik uległ znacznej modyfikacji, z których największą była konstrukcja górnozaworowa. Dodało to 3,5 KM mocy, co w efekcie dało wartość 16,5 KM. Pomimo wyższej mocy silnik stał się oszczędniejszy i co ważne trwalszy. Zmieniono także tylne zawieszenie i wzmocniono działanie hamulców.
Kolejne zmiany miały miejsce już w 1949 roku, ale dotyczyły one stylistyki oraz nazwy – 500C. W tej postaci produkowano ten model do 1955 roku bijąc wszelkie rekordy sprzedaży w Europie i jednocześnie pokazując, jak ważny jest na tym kontynencie tani, niewielki samochód.
Szacuje się, że wyprodukowano około 520 tys. Fiatów 500/500C Topolino i jego odpowiedników innych marek w okresie 1936-1955. Licencję na ten samochód kupił niemal natychmiast po premierze francuski producent Simca i sprzedawał pod nazwą 5. Niemieckie NSU do 1941 również produkowało i sprzedawało Topolino. Pojawił się nawet polski epizod Topolino, wytwarzanego w zakładach PZInż.
Bezpośrednim następcą Fiata 500 Topolino jest Fiat 600 produkowany od 1955 roku, ale przyjmuje się również, że Topolino nadało początek historii związanej z modelem 500, który zadebiutował w 1957 i to właśnie on odpowiadał koncepcji swojemu pierwowzorowi, choć konstrukcja była już zupełnie inna.
