Dział NISMO w pierwszej dekadzie działalności zapewnił Nissanowi zwycięstwa w szeregu japońskich serii wyścigowych oraz prestiżowych 24-godzinnych zawodach Daytona i Spa.
W pierwszej połowie lat 80. Nissan postanowił połączyć dwie sekcje zajmujące się sportami motorowymi: odpowiedzialną za opiekę nad prywatnymi zespołami Nissanami Publication Division 3 z siedzibą w fabryce Oppama oraz Special Car Testing Division z zakładów Omori, zajmującą się tzw. fabrycznym tuningiem.
Producent 17 września 1984 r. powołał do życia osobną spółkę Nissan Motorsports International Co., Ltd. Przedsiębiorstwo przybrało skróconą i lepiej wpadającą w uchę nazwę NISMO. Po miesiącu od założenia firma rozpoczęła działalność.
NISMO miało się m.in. zaopiekować zespołami rywalizującymi w japońskiej Formule 3 i rozpocząć prace nad modelami wyczynowymi. Już w lutym 1985 r. dział zaczął sprzedawać części do podkręcania samochodów seryjnych. W tym samym roku odnosi pierwsze sukcesy i zdobywa Rajdowe Mistrzostwo Japonii z modelem Nissan Fairlady Z (300ZX).
[blo-link-inner href=”https://blog.pgd.pl/datsun-sunny-walczy-z-kryzysem-paliwowym-historia-nissana-czesc5″]Datsun Sunny walczy z kryzysem paliwowym – historia Nissana [część 5][/blo-link-inner]
NISMO w 1986 r. zatrudniło pierwszych nowych pracowników i zadebiutowało w 24-godzinnym wyścigu Le Mans z dwoma egzemplarzami Nissana R85V grupy C z silnikami 3,0 V6 o mocy 680 KM. Do mety dotarł jeden z nich, na 16 pozycji. Sportowy dział na koniec sezonu ’86 świętuje zwycięstwo w Japońskich Mistrzostwach Samochodów Turystycznych JTCC (zwanych też All Japan Touring Car Championship) z modelem Skyline RS.
W 1987 r. żaden z samochodów Nissana nie kończy Le Mans. Firma nie mogła się też poszczycić triumfami w innych wyścigach i rajdach. Otworzyła za to pierwszy ogólnodostępny salon w siedzibie w Omori.
Sytuacja pod względem sportowym wyglądała lepiej w roku następnym, kiedy to jeden z 750-konnych modeli R88 dojechał we francuskim klasyku na 14 miejscu (pozostałe wycofały się z zawodów), a w całodobowym Spa Skyline GTS-R uplasował się na 6 pozycji.
W 1988 r. NISMO przedstawia niewielki wyścigowy pojazd Nissan Saurus Jr., napędzany silnikiem 1,0 l o mocy 70 KM. Specjalnie dla tego samochodu został utworzony puchar markowy. Kolejne ewolucje Saurusa służyły do nauki młodych zawodników w Nissan Racing School przez ponad dekadę. W tym samym roku zostaje założony oddział NISMO Motorsports Europe (NME).
W 1989 r. żaden z samochodów Nissana nie ukończył Le Mans, za to firma zajęła 5 pozycję w klasyfikacji konstruktorów w World Sportscar Championship, bardzo popularnej serii wyścigowej, w której ścigały się prototypy znane z zawodów długodystansowych.
Pierwsza połowa lat 90. to seria sukcesów Nissan Motorsports. W Le Mans 1990 wystartowało 7 aut zbudowanych przez NISMO. Prowadzący R90CK Mark Blundell (zespół Nissan Motorsports International) wywalczył pole position. Steve Millen (Nissan Performance Technology Inc.) identycznym wozem wykręcił podczas wyścigu najlepsze okrążenie.
Same zawody nie potoczyły się za dobrze. Do mety dotarły trzy Nissany. Najwyżej sklasyfikowana została ekipa japońskiego NISMO, która po 24 godz. dojechała na 5 pozycji. Korzystała ona z modelu Nissan R90CP, wyposażonego w silnik turbo VRH35Z V8 DOHC o pojemności 3,5 l i mocy 800 KM.
Ten samochód zapewnił też Nissan Motorsports pierwszy tytuł mistrzowski w All Japan Sports Prototype Championship (JSPC), w których firma triumfowała w sumie 3 razy z rzędu. Ponadto dzięki R89C, R90CP i R90CK NISMO zajęło 3 miejsce w World Sportscar Championship 1990.
To jeszcze nie wszystko. W 1990 r. po raz pierwszy w JTCC zostaje wystawiony Nissan Skyline GT-R R32. „Godzilla” (o mocy 550 KM generowanej przez motor R6 RB26DETT DOHC o pojemności 2,5 l) całkowicie zdominowała japońską serię. Kierowcy korzystający z R32 zgarnęli w latach 1990-1993 wszystkie tytuły i wygrali wszystkie wyścigi, których w sumie było 29.
[blo-link-inner href=”https://blog.pgd.pl/koniec-datsuna-poczatek-infiniti-historianissana-czesc6″]Koniec Datsuna, początek Infiniti – historia Nissana [część 6][/blo-link-inner]
Dodatkowo w 1990 r. GT-R w specyfikacji grupy N, rozwijający 400 KM, dojechał na 1 miejscu w swojej klasie w 24-godzinnych zawodach na Nürburgringu i Spa. W tym drugim R32 obsadziły całe podium kategorii N.
NISMO w 1991 r. powtarza wyniki z Nürburgringu i Spa. Skyline okazuje się też najlepszy w australijskich mistrzostwach dla aut turystycznych. Jak pisałem wcześniej, samochody sportowego działu Nissana triumfują też w JTCC i JSPC. W tych drugich wystawiony zostaje prototypowy R91CP.
Był to o tyle ważny pojazd, że po raz pierwszy został zbudowany w całości przez Nissan Motorsports. Wcześniej firma korzystała z nadwozi przygotowanych przez March Engineering lub Lola Cars International. Do napędu samochodu służył motor VRH35Z V8 DOHC o pojemności 3,5 l. Silnik twin-turbo rozwijał 680 KM i 784 Nm.
R91CP był konstrukcją nad wyraz udaną. Wyścigowy Nissan był pierwszym samochodem z Japonii, który wygrał 24 Hours of Daytona. Było to w sezonie 1992, ostatnim dla All Japan Sports Prototype Car Endurance Championship. W finałowym roku rozgrywania JSPC NISMO korzystało z R32, który był de facto taki sam jak R91. W japońskich zawodach moc jednostki 3,5 wynosiła 800 KM. Nissan wygrał wszystkie wyścigi sezonu ’92.
R32 pozwolił NISMO na wygranie w 1993 r. długodystansowego wyścigu na torze Suzuka, rozgrywanego na dystansie 1000 km. W tym samym roku po raz ostatni odbywają się mistrzostwa Japanese Touring Car Championship dla aut z topowej grupy A.
[blo-link-inner href=”https://blog.pgd.pl/dekada-kryzysu-zakonczona-spolka-z-renault-historia-nissana-czesc7″]Dekada kryzysu zakończona spółką z Renault – historia Nissana [część 7][/blo-link-inner]
Za to po raz pierwszy rusza seria, która ma zastąpić JTCC i JSPC, czyli All Japan Grand Touring Car Championship (JGTC). Zostanie ona później przekształcona w Super GT. Bez względu na zawirowania z mistrzostwami triumfator pozostawał ten sam. Zarówno w JTCC, jak i JGTC nie mają sobie równych modele Skyline GT-R R32 zbudowane przez NISMO.
W 1993 r. Nissan decyduje przenieść dział inżynierski NISMO z fabryki Oppama do głównej siedziby w Omori. Rok następny wygląda dla Nissan Motorsports standardowo, jeśli można tak powiedzieć o zdobyciu kolejnego tytułu mistrzowskiego w JGTC i wygraniu 24-godzinnego wyścigu Tokachi.
Jednak 1995 r. jest ciekawszy. Nissan Motosports po przerwie wraca na Le Mans, tym razem z 2 egzemplarzami Nismo GT-R LM R33. Auta zamiast standardowego dla GT-R napędu na 4 koła miały napęd tylko na tylną oś. Mocniejszy model (nr 23) nie ukończył zawodów. Za to słabszy (nr 22), wyposażony w 400-konną jednostkę R6 sprzężoną z 6-biegową skrzynią sekwencyjną X-TRAC, po 24 godz. jazdy zameldował się na 10 pozycji w generalce i 5 w kategorii GT1.
W następnym roku znów tylko jeden z NISMO GT-R dotrze do mety Le Mans, tym razem na 15 miejscu. Za to w 1997 r. na francuskiej imprezie pojawi się całkiem nowa konstrukcja – Nissan R390.
