Hyundai i30 pierwszej generacji to model, który wprowadził koreańskiego producenta w nową erę i jednocześnie pozwolił zdobyć Europę. Samochód ten zmienił postrzeganie marki, zwłaszcza, że w niezależnych testach nierzadko wygrywał z najmocniejszymi rywalami. Po latach wciąż pozostaje ciekawą alternatywą dla konkurentów z Niemiec czy Japonii, a co więcej jest samochodem, który nie sprawia poważniejszych problemów i jest tani w eksploatacji.
Produkowany od 2007 roku Hyundai i30 to jeden z pierwszych modeli tej marki zaprojektowany w Niemczech, w centrum rozwojowym w Russelsheim. Koreański producent zdecydował się na przeniesienie projektu do Niemiec, ponieważ model i30 miał podbić rynek europejski, a to właśnie niemieckie samochody i niemiecka myśl techniczna jest najwyżej ceniona przez mieszkańców Starego Kontynentu. Ostatecznie powstał ładny stylistycznie i przemyślany technicznie samochód, który choć niczym szczególnym nie wybijał się ponad konkurentów, to w żadnej kategorii nie pozostawał z tyłu, a w wielu zrównał się z czołówką. W ten sposób, w niezależnych testach samochodów, uzyskując wysokie noty we wszystkich kategoriach nierzadko wygrywał porównania.
Ten klasyczny kompakt technicznie nie wyróżnia się niczym szczególnym. Został wyposażony w silniki 4-cylindrowe i napęd na przednią oś, a zawieszenie składa się z kolumn MacPhersona i układu niezależnego z tyłu. Wnętrze bez trudu mieści cztery dorosłe osoby, a bagażnik hatchbacka ma ponadto 340 litrów pojemności. Kombi oznaczone jako CW ma bagażnik o pojemności 415 litrów. Żadna z tych wartości nie wyróżniała się na tle konkurencji. Również jednostki napędowe można uznać za konserwatywne i wszystkie poza jednym wyjątkiem są samodzielnymi konstrukcjami Hyundaia.
Model i30 był wyposażany w benzynowe motory 1,4 i 1,6 litra będące bliźniaczymi konstrukcjami, różniącymi się jedynie skokiem tłoka. Silniki z rodziny Gamma są wyposażone w układ zmiennych faz rozrządu dla części dolotowej, a po liftingu również wydechowej. Mniejszy silnik osiąga 109 KM mocy i maksymalny moment obrotowy o wartości 137 Nm. Większa jednostka 1,6 litra ma 122 KM i 154 Nm. Bez trudu znosi codzienną eksploatację zapewniając przyzwoite osiągi przy rozsądnym zużyciu paliwa. Warto jednocześnie dodać, że oba motory dobrze sprawują się podczas eksploatacji na gazie LPG. W samochodach używanych głównie w mieście i na krótkich dystansach warto regularnie kontrolować stan łańcucha rozrządu, który takich warunkach może się wyciągać, jednak ryzyko jego zerwania lub przeskoczenia na kołach zębatych jest znikome. Oferowano jeszcze silnik benzynowy 2,0 litra o mocy 143 KM, ale to prawdziwy biały kruk na rynku – nie był zbyt popularny, a odstrasza wysokim zużyciem paliwa.
Ważniejsze od silników benzynowych okazały się jednostki wysokoprężne. To dzięki nim Hyundai i30 zyskał ogromną popularność, ponieważ w porównaniu z konkurencją okazał się stosunkowo tanim kompaktem z dieslem pod maską. Silniki oznaczone jako CRDI mają pojemność 1,6 litra oraz moc 90 KM (235 Nm) lub 116 KM (260 Nm). To również jednostki zbudowane samodzielnie przez Hyundaia, a powstały w niemieckim ośrodku rozwojowym. Są wyposażone we wtrysk Common Rail i turbodoładowanie, a ich nieocenioną zaletą przy dłuższej eksploatacji jest brak koła dwumasowego. Część z nich była wyposażona w fabryczny filtr cząstek stałych, który w wielu egzemplarzach na rynku został już usunięty. Całość konstrukcji okazuje się trwała i w razie konieczności również tania w naprawach, nawet jeżeli awaria dotyczy układu doładowania czy wtryskowego. Napęd rozrządu realizuje trwały łańcuch (niektóre wersje 90-konne miały pasek zębaty), a jedyną powtarzającą się przypadłością jest rozszczelnienie kolektora wydechowego, który zakłóca pracę układu doładowania.
Hyundai i30 korzystał również z 2-litrowego diesla zaprojektowanego przez włoską firmę VM oraz przygotowanego finalnie do montażu w samochodzie przez Hyundaia. Ten prosty motor ma jeden wałek rozrządu napędzany paskiem zębatym. Nie jest zbyt popularny, ponieważ przy zakupie nowego samochodu był drogi. Osiągał natomiast bardzo solidne 140 KM i 305 Nm momentu obrotowego. Ponadto nie sprawia dużych problemów. Do najczęstszych usterek należą awarie zaworu EGR i systemu zmiennej długości kolektora dolotowego – żadna z tych awarii nie jest kosztowna dla właściciela ani też niebezpieczna z punktu widzenia trwałości silnika.
Ogólnie Hyundai i30 jest samochodem postrzeganym jako niezawodny, ale boryka się z drobnymi problemami, które stale usuwano. Właściciele pierwszych egzemplarzy otrzymali 3-letnią gwarancję mechaniczną, ale później Hyundai oferował już 5 lat ochrony. Pierwszymi problemami był łuszczący się lakier, korozja tylnej klapy, przepalające się żarówki w przednich reflektorach oraz stukające kolumny kierownicze i wycieki z amortyzatorów tylnych. Większość usterek została wyeliminowana na gwarancji przez pierwszego właściciela. Użytkownicy borykali się czasami z problemami z elektryką i mało sprawnymi wycieraczkami z przodu, który szybko rysowały szybę czołową. Osoby, które przykładają dużo siły do zmiany biegów mogą mieć problem z zużytym mechanizmem sterującym.
Ogromną zaletą Hyundaia i30 jest dobry dostęp do tanich części zamiennych i dobrze rozwinięta sieć serwisów autoryzowanych, nie tylko w Polsce, ale i większości krajów Europy. Ogólnie auto można uznać za niezawodne, na pewno tanie w eksploatacji, a usterki zwykle nie mają wpływu na to, czy dalsza jazda jest możliwa czy nie – samochód praktycznie zawsze pozostaje mobilny.
Hyundai i30 jest stosunkowo młody i dość przystępny cenowo. Najstarsze auta kosztują około 15-20 tys. zł, a za najmłodsze z roczników 2011-2012 nie powinniśmy zapłacić więcej niż 35 tys. zł. Warto zainteresować się egzemplarzami poliftowymi (od 2009 roku), które wykonano lepiej od pierwszych aut. Większość na rynku to diesle, a i nie brakuje samochodów poflotowych, niekoniecznie w dobrym stanie technicznym. By się o tym przekonać, najlepiej odwiedzić autoryzowaną stację obsługi Hyundaia, gdzie technicy sprawdzą czy wybrany przez nas egzemplarz nie cierpi na jakieś dolegliwości i ewentualnie zaproponują ich usunięcie.