Pierwszy prototyp tego pojazdu nie miał zbyt wiele wspólnego z właściwym Mustangiem…
W prezentowanym modelu koncepcyjnym można natomiast dopatrzyć się pierwszych zarysów innej ikony motoryzacji – Forda GT40. Mustang, jakiego znamy i kochamy, zadebiutował rok później (w 1963 roku) pod postacią prototypu numer II.
Prezentowany samochód oprócz nazwy miał jednak wiele wspólnego z ideą Mustanga. Lee Iacocca – ówczesny dyrektor Forda – chciał stworzyć samochód dla młodych buntowników. W swojej mechanicznej formie miał on łączyć trzy cechy: sportową stylistykę, dobre osiągi i przystępną cenę, czyli to wszystko, co zadecydowało o ogromnym sukcesie produkcyjnej odsłony Mustanga.
Słowa dyrektora Forda szybko przerodziły się w czyny. Szef designu marki – Gene Bordinat – zorganizował pewnego rodzaju konkurs dla swoich projektantów, dzięki czemu po dwóch tygodniach prac przed szefostwem Forda stało 7 glinianych modeli Mustanga numer 1. Wybór padł na projekt Joe Orosa, na którego podstawie skonstruowano działający prototyp.
Pod względem stylistycznym prezentowany samochód przypomina raczej torową rakietę niż pojazd drogowy. Wydawać by się mogło, że pod długą maską z wysuwanymi reflektorami zainstalowano ogromny silnik. Jednak inżynierowie Forda zdecydowali się na niewielki motor w układzie V4, który umieszczono centralnie. Była to 2,0-litrowa jednostka generująca około 110 KM. Masa Mustanga I oscylowała w granicach 700 kg.
Dwuosobową kabinę pasażerską przed wiatrem chroniła jedynie niewielka owiewka, a kierowca miał do dyspozycji najpotrzebniejsze instrumenty i 4-biegową przekładnie manualną, która przekazywała napęd na tylną oś.
Wstępnie rozważano różne nazwy dla tego samochodu – m.in. Special Falcon, Torino czy Cougar – jednak na całe szczęście po kilku spotkaniach zdecydowano się na nazwę, która do dziś elektryzuje fanów motoryzacji – Mustang. W 1963 roku światło dzienne ujrzał prototyp Mustanga numer II, który już o wiele bardziej przypominał model produkcyjny.